Bezwaar wegens ziekte of handicap

Heeft iemand in je huishouden een chronische ziekte of handicap? En vraagt je verhuurder een inkomensafhankelijke huurverhoging van 50 of 100 euro per maand? Dan kun je misschien met succes bezwaar maken.

Met een chronische ziekte of handicap ben je uitgezonderd van de inkomensafhankelijke huurverhoging. Maar de Belastingdienst weet niet of er mensen met een handicap of chronische ziekte op een adres wonen. Ook verhuurders weten dit meestal niet. Daardoor kan het zijn dat je huishouden een inkomensafhankelijke huurverhoging krijgt, als het inkomen daar aanleiding toe geeft. Het initiatief om bezwaar te maken ligt dan bij jou.

Wanneer je aan minimaal één van onderstaande voorwaarden voldoet kun je een beroep doen op de uitzonderingsregeling:

De zorgbehoevende in je huishouden krijgt minimaal 10 uur per week verzorging of verpleging en er is een indicatie afgegeven waarin staat dat die zorg voor minimaal een jaar noodzakelijk is.
De gemeente heeft een 'blijk van waardering voor mantelzorgers' uitgereikt, voor de mantelzorg die jij levert aan je zorgbehoevende huisgenoot.
De woning is aangepast aan de ziekte of handicap, en voor die woningaanpassing is een WMO- of WVG-beschikking afgegeven.
De zorgbehoevende heeft een indicatie voor ADL-assistentie (hulp bij handelingen als eten, wassen of toiletgang).
De zorgbehoevende heeft een indicatie voor verblijf in een instelling.
De (huis)arts kan schriftelijk bevestigen dat de zorgbehoevende blind is.

De letterlijke tekst van deze uitzonderingsregeling vind je in de Circulaire huurprijsbeleid januari 2023 tot en met 30 juni 2024 (MG 2023-01) onder paragraaf 4.2 (pagina 31).

Als je kunt aantonen dat je aan een van bovenstaande voorwaarden voldoet mag de inkomensafhankelijke huurverhoging (van 50 of 100 euro) niet doorgaan. In plaats daarvan volgt dan meestal een reguliere huurverhoging van 2,3%. Dit is minder dan 50 of 100 euro.