Redactioneel commentaar

Er zijn nog tig-duizend wachtenden voor u…

We waren er al een beetje op voorbereid, maar toch. Vorige week maakte het Economisch Instituut voor de Bouw bekend dat er volgend jaar naar schatting slechts 60.000 nieuwe woningen worden opgeleverd en in 2021 nog minder. Dat komt niet in de buurt van de 75.000 waarmee de minister van Wonen nog steeds rekent. De oorzaken zijn bekend: de stikstof- en PFAS-crisis en voor de corporatiesector zeker ook de omstreden verhuurderheffing.

De gevolgen laten zich raden: de banen van tienduizenden bouwvakkers staan op de tocht en woningzoekenden moeten nog langer wachten op een huis. Tien jaar of langer in de rij staan voor een sociale huurwoning is in sommige delen van de Randstad al heel gewoon. En het aantal daklozen bedraagt inmiddels bijna 40.000.

De oplossing ligt voor de hand. De bouw moet snel weer op gang komen en de verhuurderheffing moet van de baan. Ook in de coalitie is dat besef inmiddels doorgedrongen. Maar zelfs als de bouwproductie fors omhoog gaat, zal de woningvoorraad jaarlijks met slechts 1 procent groeien. De kunst is dus om de bestaande voorraad beter te benutten. Daarvoor zijn zeker mogelijkheden. Op dit moment wonen 1,2 miljoen alleenstaanden, onder wie veel ouderen, in een huis met vier of meer kamers. Zij zouden geholpen zijn met een landelijke regeling die het hen makkelijker en goedkoper maakt om te verhuizen naar een kleiner levensloopbestendig appartement. En woningdelen moet simpeler worden door de voordeurdelerskorting af te schaffen. Ook nieuwe vormen van woningruil kunnen helpen, zoals het door WoningNet bedachte Intellimatch, waarbij vier of meer mensen elkaars woning ruilen.

De woonruimteverdeling kan ook eerlijker, simpeler en transparanter.  Nu is Nederland nog een lappendeken van 35 verschillende woonruimteverdeelregio’s. Waarom niet één landelijk platform voor het aanbieden van huurwoningen, à la Funda voor de koopsector? En de privacy van, vaak wanhopige, woningzoekenden moet beter worden beschermd. Bijvoorbeeld door de invoering van een Huurpaspoort, waarmee alleen woningzoekenden bepalen welke gegevens ze met wie delen.

Meer weten? Lees ons woonruimteverdelingsdossier op pagina 20-27.

Kees de Jong

hoofdredacteur

Dit is een artikel uit Huurpeil 4, 2019