Het is tijd voor verandering

Het is tijd voor verandering. Dit is mijn laatste column op deze plek. Waar schrijf je een laatste column over? Het is zo’n vreemde tijd, deze coronacrisis. Voor veel mensen is het lastig. Ziek. Eenzaam. We kunnen oma niet bezoeken. De buurman verliest zijn baan. De jeugd kan niet sporten of feesten. Werkers in de zorg moeten zwaar aan de bak en ‘reguliere’ zieken gaan in de wachtstand. We moeten thuis werken, zien onze collega’s niet. Huurders zien we alleen op afspraak, met een mondkapje. We moeten afstand houden. Een kopje koffie kan al niet. Dat alles maakt somber of chagrijnig. Tenminste dat kan.

Vorige week sprak ik daar uitgebreid over, met collega’s. Van één van hen kreeg ik vanmorgen een blanco opschrijfboekje met de opdruk ‘Er gaat niets boven Groningen’. Daarbij de opdracht om er elke dag drie dingen in te schrijven die positief zijn. Dat had hij gelezen en hij was zelf al begonnen.

Vandaag zocht ik tijdens de lunchpauze onze vaklieden op. Ik vroeg ze, onder andere, of het goed met ze gaat en of ze nog iets nodig hebben in deze coronacrisis. Eén van de vakmannen antwoordde:‘Crisis? Mijn vader heeft in de oorlog twee jaar ondergedoken gezeten in een hok van twee bij drie meter. Alleen ’s avonds mocht hij er uit, voor een rondje om de boerderij. Dát was een crisis. Dit is geen crisis. Wij hebben alles.’

Ik heb op deze plek vaak geschreven over zaken waar ik chagrijnig over kan zijn. Tekort aan sociale huurwoningen, te hoge woonlasten, matige kwaliteit woningen, de verhuurderheffing, het onbegrip bij de politiek. Het feit dat wij ons als huurders en sociale verhuurders te vaak tegen elkaar uit hebben laten spelen.

Lief opschrijfboekje. Nederland heeft nog steeds 2,2 miljoen sociale huurwoningen. De gemiddelde huur van de 14.000 woningen van Nijestee is 500 euro. Huurders hebben recht op huurtoeslag. Onze woningen hebben gemiddeld label B, dus volledige schil isolatie en een HR-ketel. Echte achterbuurten zoals in Parijs of New York kent Nederland niet. Groningen is een heel prettige stad om te wonen. Een stad voor iedereen. Dit jaar leveren we 500 nieuwe woningen op en we hebben er 400 verduurzaamd. Ik ben trots op onze Participatieraad, met hart voor de zaak, en mijn bevlogen collega’s. Trots op de Nederlandse traditie van goede volkshuisvesting. Corona? Thuis is het fijn, we helpen elkaar.

Ik lees de verkiezingsprogramma’s van politieke partijen. Die gaan een miljoen woningen bouwen, de verhuurderheffing afschaffen, de huren bevriezen en daarvoor de corporaties compenseren, de huurder meer te zeggen geven. Politici zien in dat middeninkomens op de vrije markt niet aan de bak komen en doen weer beroep op woningcorporaties om bij te springen. Weer een minister van VROM. De wind draait, het kan niet op. Voor iedereen een goede en betaalbare woning: het is tijd voor verandering.

Pieter Bregman

Columnist Huurpeil, directeur-bestuurder van woningcorporatie Nijestee in Groningen

Dit is een artikel in Huurpeil 4, 2020