Woningaanpassingen - zoals trapliften of een douche in plaats van een bad- kunnen worden aangevraagd via de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Bijna de helft van de onderzochte gemeenten (47%) hanteert strenge criteria om te bepalen of iemand recht heeft op een woningaanpassing. Alleen in uitzonderingsgevallen kan een burger dan een beroep doen op financiële hulp van de gemeente: minder dan de helft (46%) van de deelnemende gemeenten heeft geld voor woningaanpassingen beschikbaar gesteld.
Gemeenten laten hier een belangrijke taak liggen. Zeker nu senioren langer thuis moeten blijven wonen, zullen dit soort aanpassingen vaker in bestaande bouw gedaan moeten worden. Gemeenten moeten hier écht anders mee omgaan’, waarschuwt ANBO-directeur Liane den Haan. ‘De ondervraagde gemeenten geven aan dat burgers maar moeten verhuizen naar een andere woning als hun woning niet meer voldoet. Maar volgens de Raad voor de Leefomgeving is er een schrijnend tekort aan geschikte seniorenwoningen. In 2013 ging het om 84.000 woningen en dat tekort neemt alleen maar toe. Al zouden senioren willen verhuizen, dan kúnnen ze dat vaak niet eens.’
Geen goed zicht
Slechts één op de vier gemeenten zegt goed zicht te hebben op welke woningaanpassingen senioren nodig hebben. Dat staat in contrast met hun inzicht in het aanbod van seniorvriendelijke woningen in de huursector: zes op de tien (59%) zeggen daar wel goed zicht op te hebben. Den Haan: ‘Gelukkig wordt over deze onderwerpen door alle gemeenten overleg gepleegd met andere partijen, zoals woningcorporaties en zorgaanbieders.’
Geen actieve bemiddeling
Slechts enkele gemeenten (17%) geven aan een actieve bemiddelingsrol voor zichzelf te zien bij de begeleiding van senioren naar een passende woning. Voor een seniorenmakelaar is dan ook weinig animo. ‘Dat is een gemiste kans’, aldus Den Haan. ’In Utrecht zijn goede ervaringen met een verhuisadviseur voor senioren. Ik roep de Vereniging van Nederlandse Gemeenten dan ook op dat soort positieve voorbeelden bekend te maken. Er moeten echt flinke stappen worden gezet op het gebied van woonbeleid voor senioren: het is vijf voor twaalf.’
