De Woonbond vindt het goed dat er bij het realiseren van extra aanbod van woningen voor statushouders naar onorthodoxe oplossingen is gekeken, waarbij de betaalbaarheid van de woning is gegarandeerd. Tegelijkertijd wijst de bond erop dat er meer nodig is om het structurele tekort aan sociale huurwoningen op te lossen.
Slinkende sociale woningvoorraad
Volgens de Woonbond zijn de recente ontwikkelingen rondom urgente groepen niet los te zien van de slinkende voorraad sociale huurwoningen. Door schaarste lopen de lange wachtlijsten al jaren op. Het is dus van belang dat de voorraad sociale huurwoningen op peil is. De afgelopen jaren nam deze voorraad echter alleen maar af, terwijl de vraag naar betaalbare woningen snel toeneemt. Sinds 2009 verminderde het aantal sociale huurwoningen van corporaties per saldo met 55.000 woningen. Vooral de laatste jaren is het snel gegaan door verkoop en liberalisatie van woningen.
Schaarste
Door de schaarste worden groepen woningzoekenden tegen elkaar uitgespeeld. Dat tegen elkaar uitspelen van groepen woningzoekenden, speelt ook in de politieke discussie over het afschaffen van de urgentie van statushouders in de Huisvestingswet. Deze groep statushouders is in feite dakloos. Lokaal zullen gemeenten daarom alsnog naar huisvesting moeten zoeken. Het uit de wet schappen van de urgentie voor statushouders, is dan ook vooral symboolpolitiek en lost de krapte op de huurmarkt niet op.
De Woonbond vindt dat het weglekken van woningen uit de sociale voorraad moet worden gestopt en er betaalbare huurwoningen moeten worden gebouwd om de wachtlijsten te verkorten én urgente groepen een woning te kunnen bieden.
