De grootse zorgen die Woonbond, Aedes, VNG, G4 en G32 op dit moment hebben betreffen de huurstijgingen voor kwetsbare huishoudens en het tekort aan vrijkomende betaalbare woningen.
Diverse onderzoeken tonen aan dat er een sterke afname is van het aanbod betaalbare woningen. De rapportage van het ministerie geeft geen antwoord op de vraag of er kwantitatief en kwalitatief voldoende betaalbare woningen zijn of beschikbaar komen voor deze mensen. En omdat de situatie in de diverse regio’s sterk verschilt, zijn landelijke trends onvoldoende om dit inzichtelijk te maken. Regio’s waar grote problemen spelen blijven zo buiten beeld. De jaarrapportage biedt ook onvoldoende mogelijkheid om de effecten van de ontwikkelingen in wet- en regelgeving te volgen, zoals de huurverhoging, het inkomensafhankelijke huurbeleid en de verhuurderheffing. In deze jaarrapportage worden ze nauwelijks genoemd terwijl deze maatregelen de afgelopen jaren veel invloed hebben gehad op de betaalbaarheid van woonlasten voor huurders.
Een terugkerende jaarrapportage biedt lokale bestuurders, corporaties en huurdersorganisaties een handvat om goede woonvisies en prestatieafspraken met elkaar te maken rond de beschikbaarheid van betaalbare woningen. Woonbond, Aedes, VNG, G4 en G32 hebben de Kamer gevraagd bij de minister aan te dringen op een aanpassing van de Staat van de Woningmarkt, zodat deze beter inzicht geeft in de woonlastenproblematiek en een goede basis biedt voor lokaal woonbeleid.
De jaarrapportage 2014 is een reactie op de motie van de Kamerleden Knops en Verhoeven van 20 november 2013. Die motie vroeg de minister de Kamer een overzicht van de ontwikkelingen op de woningmarkt te geven met relevante indicatoren op het gebied van de betaalbaarheid van het wonen voor de verschillende woningzoekenden.
De motie Knops/Verhoeven was voor de Woonbond, Aedes, VNG, G4 en G32 aanleiding om de minister te vragen een onafhankelijke terugkerende jaarrapportage te ontwikkelen rond de woonlasten in de huur- en de koopsector. Met als doel een totaalbeeld van de ontwikkelingen te geven met aanknopingspunten voor landelijke en lokale oplossingen. De huidige jaarrapportage schiet daarin duidelijk tekort.
