Tijdelijke contracten inmiddels de norm in particuliere huurmarkt

Tijdelijke huurcontracten zijn inmiddels gangbaar in de particuliere huursector. Dat staat in een vandaag gepubliceerde analyse van de inzet van de tijdelijke huurcontracten in de particuliere huurmarkt door de Woonbond. Ruwweg de helft van de huurcontracten die sinds het mogelijk maken van de tijdelijke contracten in 2016 (maximaal twee jaar voor zelfstandige woningen en maximaal vijf jaar voor kamers) zijn verstrekt zijn tijdelijk contracten. Vandaag houdt de Tweede Kamer een Rondetafelgesprek over de tijdelijke huurcontracten. De Woonbond wil de ongebreidelde inzet van tijdelijke huurcontracten verbieden. Uit de analyse blijkt dat de tijdelijke contracten voor huurders een sta-in-de-weg zijn voor het halen van hun recht en ze werken het prijsopdrijving in de hand.

De Woonbond deelt geanonimiseerde meldingen van huurders die aangeven bedreigd te worden met het beëindigen van het contract. Huurders moeten een onwettige huurverhoging of een te hoge huurprijs accepteren omdat ze anders geen verlenging van het huurcontract krijgen. Van de huurders in de particuliere huursector die wel naar de Huurcommissie durven te stappen geeft 20 procent aan vanwege het tijdelijke huurcontract te hebben getwijfeld. Ook daaruit blijkt dat de tijdelijke contracten een drempel zijn in het voorleggen van een geschil aan de Huurcommissie. Huurders met een tijdelijk contract halen dus minder snel hun recht bij achterstalling onderhoud, te hoge servicekosten of andere huurgeschillen.

Uit het meldpunt Commerciële verhuur van de bond blijkt ook dat de huurders met een tijdelijk contract beduidend vaker last hebben van ongewenst gedrag van de verhuurder. Maar liefst 83% van deze huurders meldt een probleem met het gedrag van de verhuurder, tegenover 57% van de huurders met een vast contract.

Bovendien gaat er een prijsopdrijvend effect uit van de tijdelijke contracten. Bij bewonerswissel is er namelijk meer ruimte om de huur te verhogen dan bij de jaarlijkse huurverhoging. Zo ging de huurprijs bij bewonerswissel vorig jaar gemiddeld met 7,2% omhoog. De jaarlijkse huurstijging zonder bewonerswissel was zowel in de vrije (1,3%) als de sociale sector (-0,1% bij corporaties en 0,2% bij particulieren) een stuk lager  Ook staat er geen tegenprestatie tegenover deze huurstijging, waar dat bij een huurstijging bij renovatie wel het geval is. De tijdelijke contracten bieden dus een grote kans om vaker hogere huursprongen te maken, zonder dat daarvoor geïnvesteerd hoeft te worden in de woning.
 
Van de beloofde voordelen van de tijdelijke huurcontracten komt verder niets terecht. Zo zou er sprake zijn van een groter aanbod, maar dat is niet aantoonbaar het geval. Dat ligt ook niet voor de hand aangezien de particuliere huurmarkt grotendeels bestaat uit buy-to-let-woningen. Het aantrekkelijker maken van woningen verhuren zorgt er dan voor dat meer woningen van de koop naar de particuliere huursector verhuizen. Maar daar komt er geen woning van bij. Ook het tegengaan van rechteloze huurconstructies die juridisch 'naar zijn aard van korte duur' zijn, is niet gelukt. Verhuur naar zijn aard van korte duur is eigenlijk bestemd voor vakantieverhuur en biedt daarom geen enkele huurbescherming of bescherming tegen te hoge huurprijzen. Deze constructies worden nog steeds volop gehanteerd bij internationale studenten en arbeidsmigranten.

Bij invoering werd gesteld dat vaste huurcontracten de norm blijven. Ook dat is niet het geval gebleken. Woonbonddirecteur Zeno Winkels: 'Wij waarschuwden bij invoering al dat deze draaideurcontracten een kadootje zijn voor huisjesmelkers. Die hebben dat kadootje gretig uitgepakt. Het is tijd om de bescherming van huurders weer centraal te zetten in de wetgeving.' Winkels spreekt namens de Woonbond op het Rondetafelgesprek.