Huurverhoging vrije sector

De meeste woningen in deze prijsklasse hebben inderdaad een geliberaliseerd huurcontract. In de volksmond wordt dat ook wel ‘vrije sector’ genoemd. Voor woningen met een geliberaliseerd contract gelden géén overheidsregels voor de maximale huurverhoging. En er geldt géén maximaal toegestane huurprijs op grond van het puntenstelsel.

In uw situatie bepaalt uw huurcontract welke huurverhoging u kunt krijgen. Wel geldt daarbij de wettelijke regel dat de huur maar één keer per twaalf maanden mag worden verhoogd.  Vervolgens zijn er twee mogelijkheden.

Geen bepaling(en) over huurverhoging

Mogelijk staat er niets in uw huurcontract over de jaarlijkse huurverhoging. In dat geval kan uw verhuurder helaas elk voorstel tot huurverhoging doen dat hij wil. Gaat u niet akkoord met dat voorstel, dan kan uw verhuurder naar de rechter stappen. Als de rechter het voorstel redelijk vindt, krijgt u alsnog de kans met de huurverhoging in te stemmen. Anders bepaalt de rechter wanneer de huurovereenkomst eindigt. U zult dan moeten verhuizen.

Wel bepaling(en) over huurverhoging

In de meeste geliberaliseerde contracten staat wél hoe de huur jaarlijks wordt verhoogd. Dat is dan de overeengekomen huurverhoging, waaraan huurder en verhuurder gebonden zijn. U moet die huurverhoging dus ieder jaar betalen, ook als uw verhuurder u daar niet schriftelijk aan herinnert. Er kan bijvoorbeeld in uw contract staan dat de huurverhoging ieder jaar 2% is. Maar een zogeheten 'indexeringsclausule' komt vaker voor.

Indexeringsclausule

Een indexeringsclausule houdt in dat de huur jaarlijks wordt aangepast met een percentage dat is afgeleid van inflatiecijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). In de praktijk komt dit neer op een huurverhoging van ongeveer de inflatie. Met een indexeringsclausule bent u redelijk ‘beschermd’ tegen extreme huurverhogingen.  Met de indexeringsmodule huurprijsaanpassing op de website van het CBS kunt u controleren of uw verhuurder uw huurverhoging goed heeft berekend. Er zijn meerdere prijsindexen. Soms baseren verhuurders de huurverhoging op een prijsindex die niet in het contract staat. Dat kan tientallen euro´s in uw nadeel zijn. Als uw verhuurder zich niet aan het contract houdt kunt u hem daar uiteraard op aanspreken.

Opslagpercentage

In uw contract kan ook staan dat u een jaarlijks een opslagpercentage moet betalen dat aan een bepaald maximum is gebonden, bijvoorbeeld 5%. Behalve de huurverhoging die volgt uit de indexeringsclausule kunt u dan ieder jaar een extra huurverhoging krijgen van nog eens 5%. Dan kan de huurverhoging dus uitkomen op bijvoorbeeld 2,6% (stel dat dit het inflatiepercentage is) plus 5%, resulterend in 7,6% huurverhoging. Een bepaling in het huurcontract met een dergelijk opslagpercentage is voor huurders dus ongunstig.

Markthuurbepaling

Daarnaast komt het voor dat in het huurcontract staat dat de huur iedere vijf jaar in één keer kan worden verhoogd tot de op dat moment geldende 'markthuur'. Dat is de huurprijs waarvoor vergelijkbare woningen rond de tijd van de beoogde huurverhoging (opnieuw) zijn verhuurd. De verhuurder moet aantonen dat dit de huidige markthuur is. Deze bepaling kan ervoor zorgen dat de huur in één keer met soms wel honderden euro's per maand omhoog gaat. Zo'n markthuurbepaling is voor huurders dus ook ongunstig.

Kale indexeringsclausule het beste

Bij een geliberaliseerde huurprijs is de inhoud van het huurcontract dus erg belangrijk, zeker als het gaat om de jaarlijkse huurverhoging. Heeft u vragen over de kleine lettertjes in uw geliberaliseerde huurcontract en bent u lid van de Woonbond?  Vraag dan advies bij de Huurderslijn. Overweegt u om een nieuwe woning te accepteren met een geliberaliseerd contract? Lees het contract dan zeer goed door voordat u ondertekent. Een contract waar alleen een kale indexeringsclausule in staat (dus zonder opslagpercentages en markthuurbepalingen) is voor huurders het meest gunstig.