Wat is een verhuurdersverklaring?
Een verhuurdersverklaring is een soort bewijs van goed gedrag. Het is een schriftelijke mededeling van je vorige verhuurder, waarin staat of jij altijd de huur op tijd hebt betaald en of er geen sprake is geweest van andere vormen van ‘wanprestatie’, zoals bijvoorbeeld onbevoegde onderverhuur, burenoverlast of bedrijfsmatig kweken van hennep in de woning.
Uitvinding van verhuurders
De verhuurdersverklaring is een uitvinding van de verhuurderswereld, kennelijk bedoeld om elkaar vooraf te waarschuwen voor mogelijk lastige klanten. Het is wettelijk niet verboden een verhuurdersverklaring te vragen. Al bestaat er voor de verhuurdersverklaring geen enkele wettelijke basis. Je huidige verhuurder is ook niet verplicht jou of je nieuwe verhuurder zo’n verklaring te verstrekken.
Verklaring niet objectief
De Woonbond is tegen de verhuurdersverklaring. De weergave van de feiten is zelden correct, aangezien de verhuurder de inhoud bepaalt en daarin niet objectief hoeft te zijn. Een verhuurder kan bijvoorbeeld menen dat er sprake is geweest van huurachterstand, terwijl een huurder feitelijk slechts een onterechte huurverhoging heeft geweigerd. Er was dus geen huurachterstand, ook al heeft de verhuurder dat misschien wel zo ervaren. Zulke kwesties kunnen een huurder zelfs nog vele jaren later ten onrechte worden nagedragen.
Geen verhuurdersverklaring, wat dan?
Weigert de verhuurder jou de woning te verhuren vanwege een ‘slechte’ verklaring of omdat je gewoon geen verklaring krijgt van jouw vorige verhuurder? Dan kan het gebeuren dat de woning aan jouw neus voorbijgaat. Afdwingen dat je er toch kunt gaan wonen, is in principe mogelijk als je met de verhuurder al een overeenkomst bent aangegaan, bijvoorbeeld door het tekenen van het huurcontract of een (intentie)verklaring daartoe. De verhuurder dient die overeenkomst dan na te komen. Dat kun je zo nodig via de rechter afdwingen, al is het de vraag of je in dat geval wel met zo’n wantrouwende verhuurder in zee wil gaan.