Urgentieregels verschillen te veel per gemeente

In de meeste gemeenten gelden voorrangsregels voor mensen die met spoed woonruimte nodig hebben. Zo kunnen bijvoorbeeld mensen die mantelzorg verlenen of woningzoekenden in een Blijf-van-mijn-lijfhuis een urgentieverklaring krijgen. Hiermee krijgen zij voorrang op andere woningzoekenden.

Gemeenten bepalen zelf wie voorrang krijgt

Gemeenten kunnen andere groepen aan de urgentieregeling toevoegen. Bijvoorbeeld bewoners die door een medische oorzaak snel een nieuwe woning nodig hebben of mensen die door een scheiding dakloos raken. Door die beleidsvrijheid zijn de verschillen in urgentieregelingen gegroeid. Hoe dit uitpakt bracht Omroep Gelderland onlangs in kaart.

Verschillen leiden tot oneerlijke situaties

Het leidt tot oneerlijke situaties wanneer iemand in dezelfde omstandigheden in de ene gemeente wel en de andere geen voorrang krijgt, zegt Frederique Westenberg, belangenbehartiger van de Woonbond. “Door deze verschillen is het heel moeilijk om van tevoren te weten of je wel of niet in aanmerking komt voor een urgentie.”

Nieuwe wet helpt met gelijktrekken regels

De Woonbond pleit er daarom voor dat de regels meer gelijk getrokken worden. De nieuwe Wet Versterking Regie Volkshuisvesting is hiervoor een belangrijke eerste stap. Deze verplicht namelijk gemeenten om een urgentieregeling in te stellen met een aantal verplichte categorieën.

Schaarste oplossen, niet alleen verdelen

De woningtoewijzing en urgentieverklaringen zijn manieren om het beperkte aantal sociale huurwoningen zo eerlijk mogelijk te verdelen. Voor de Woonbond is het vooral zaak dat de schaarste niet alleen verdeeld wordt maar ook opgelost. Westenberg: “Er moet vooral heel veel betaalbare woonruimte bij.”