Leden minder op vakantie
Maar liefst 41 procent van de 485 deelnemers aan het ledenpanel van de Woonbond ging het afgelopen jaar niet of minder op vakantie of eropuit. Zo bespaarden ze geld voor de huur, energierekening en andere woonlasten. Ook gebruikte 32 procent van het ledenpanel bewust minder energie om kosten te besparen, lieten sommigen de auto vaker staan en bezuinigde een kwart van de deelnemers op de boodschappen.
Onderzoek ledenpanel
Door twee jaar van forse huurverhogingen en stijgende energiekosten wordt wonen steeds duurder. Tel daar dure boodschappen en autobrandstof bij op, en het wordt steeds moeilijker om elke maand rond te komen. Om erachter te komen hoe huurders dat ervaren, deden we onderzoek onder de leden van de Woonbond.
Ik leef bij de dag want vooruitkijken levert te veel stress op
Een ruime meerderheid van de deelnemers aan deze ledenpeiling (71 procent) besteedt naar eigen zeggen 20 tot 40 procent van het inkomen aan kale huur. Dat is iets meer dan de 67 procent in de vergelijkbare ledenpeiling van 2022. Van één op de vijf deelnemers gaat 40 tot 50 procent van het inkomen naar alles wat met wonen te maken heeft: huur, servicekosten, energie, water, lokale belastingen, verzekeringen en overige kosten. 15 procent van de deelnemers is zelfs meer dan de helft van het inkomen kwijt aan woonlasten.
Hoge huur
Drie kwart van de respondenten huurt in de sociale sector, voornamelijk bij woningcorporaties en enkelen bij grote commerciële verhuurders. 29 procent van de deelnemers ontvangt huurtoeslag. De meesten geven aan dat ze de huur hoog (40 procent) tot redelijk (39 procent) vinden in verhouding tot hun inkomen. Maar 40 procent van de deelnemers ervaart de woonlasten op dit moment niet als een probleem.
Toch maakt bijna 1 op de 3 respondenten zich wel (enigszins) zorgen of de woonlasten de komende tijd betaalbaar blijven. In de open reacties schrijft iemand: ‘Ik leef bij de dag want vooruitkijken levert te veel stress op, bijvoorbeeld door het einde van de saldering van zonnestroom. De woonlasten blijven stijgen, terwijl inkomsten de komende jaren gaan dalen.’ Anderen zien hun inkomen de komende jaren achteruit gaan door pensionering.
Minder op vakantie en verwarming lager
Om rond te komen zetten de mensen de verwarming lager, bezuinigen ze op vakanties en uitjes, proberen ze door aanbiedingen te kopen de boodschappen betaalbaar te houden of zetten ze hun spaargeld in. En dat is soms zwaar: ‘Ik heb iedere maand weer stress of ik de huur kan betalen. Ik ben zzp-er en heb wisselende inkomsten (en meestal te weinig)’, schrijft iemand. En een ander: ‘Met regelmaat [heb ik] spanning. Ik kan heel soms maar leuke dingen doen die geld kosten.’ De onzekerheid over de alsmaar stijgende huur levert stress op, en ook zorgen over de toekomst.
‘Mijn Museumkaart wil ik niet missen’
Een probleem heeft ze nu nog niet, maar Rita uit Arnhem houdt er wel rekening mee dat ze het financieel moeilijker krijgt als ze straks met pensioen gaat.
‘Ik koop al alles tweedehands en in de aanbieding en kijk op de app Nextdoor wat mijn buren gratis weggeven. Ook laat ik geen lampen en kachels branden op plekken waar ik niet ben.
Ik ben vorig jaar alleen gaan wonen. Toen heb ik iedereen die ik kende gevraagd of ze spullen konden missen. Ik kreeg zoveel! Mijn huis staat vol met herinneringen van anderen.
De huur ging ook omhoog door de verhuizing. Ik woon in een sociale huurwoning, op het randje van middenhuur. Over twee weken ga ik met pensioen. Dan ga ik er qua inkomen flink op achteruit, want ik heb geen volledige pensioenopbouw. Mijn woonlasten worden dan wel 40 tot 50 procent van mijn inkomen. Huren is onzeker, omdat je nooit weet hoeveel je straks moet gaan betalen.
Ik heb wel een buffer opgebouwd, bijvoorbeeld voor als de wasmachine kapotgaat. En op mijn werk – ik werk in de zorg – houd ik een 1-uurcontract. Dat geeft me de mogelijkheid om bij te verdienen als het nodig is.
Op vakantie hoef ik niet zo nodig. Ik fiets graag en ga af en toe met vriendinnen een paar dagen weg. Voor dan een hotel en uit eten gaan hoop ik wel nog geld te houden. Of voor een dagje naar de stad met de trein, en mijn Museumkaart. Dat soort uitjes wil ik niet missen.
Ik hoop dat ik kan blijven wonen op de plek waar ik het heel erg naar m’n zin heb.’
‘Het is op alle fronten onzeker’
Het nieuwe jaar brengt voor Irma uit Zeist veel financiële onzekerheid met zich mee.
‘Mijn dochter wordt bijna 18. Dan vallen het kindgebonden budget en de kinderbijslag weg, en gaat de alimentatie rechtstreeks naar haar. Ik ga er 700 euro op achteruit. En per 1 januari loopt mijn contract af en kom ik waarschijnlijk in de ww.
Mijn woonlasten zijn nu 36 procent van mijn inkomen. Die vaste lasten worden niet lager, maar mijn inkomen wel. Dat vind ik best eng. Het is op alle fronten onzeker.
Ik heb geen idee waar ik op zou moeten bezuinigen. Ik heb geen dure hobby’s, ga alleen eens in de twee weken een avond sjoelen en soms naar een museum. Misschien kunnen we niet meer op vakantie. We rijden altijd naar Zuid-Frankrijk om daar twee weken te kamperen.
Sinds april woon ik in dit huis, want mijn oude huis werd gesloopt. Ik betaalde 360 euro huur, nu 680. Maar de kwaliteit van dit huis is minder. Er lekt warmte weg, er is geen ventilatie, er zit vocht in de muren. En de zonnepanelen zijn verkeerd neergelegd, waardoor het dak lekt en de slaapkamermuur nat is. De corporatie reageert heel traag, en ik kan geen geld lenen om het zelf op te knappen.
Als ik aan volgend jaar denk, probeer ik mezelf te kalmeren. Ik heb het altijd gered zonder schulden. Het ergste is niet om weinig geld te hebben, maar om continu bang te zijn.’