Inspiratie: Deze uitvinding helpt mensen met enkelglas

John huurt met zijn vrouw Saskia (53) en hun zoon Robin (17) een appartement in het centrum van Amsterdam. Het pand is gebouwd in de jaren tachtig en heeft nog overal enkelglas. “Glas is het grootste warmtelek in huis, vooral enkelglas.”

Een dik gordijn dat licht doorlaat

“Min of meer bij toeval heb ik een warmte-isolerende vitrage ontdekt,” vertelt John. In de doka waar hij foto’s ontwikkelde en afdrukte, waren de ramen geblindeerd met landbouwplastic. Het plastic maakte de kamer niet alleen donker, het zorgde er ook voor dat het minder koud was. “Het is bekend dat dikke stevige gordijnen goed isoleren. Het punt is dat je overdag in het donker zit als je ze dicht houdt.” Zo kwam John op het idee om isolerende vitrage te ontwikkelen: het werkt als een dik gordijn, maar laat wel licht door.

Tests en metingen in eigen huis

“Ik ben decorbouwer en ik ben altijd een knutselaar geweest.” Daarom ging John zelf aan de slag met vitragestof en doorzichtig folie, en naaide achter zijn naaimachine isolerende vitragegordijnen. Daarna maakte hij een testopstelling in zijn eigen huis. “Ons huurhuis heeft nog overal enkelglas. In één vertrek heb ik de vitrage opgehangen.

Met een aantal digitale thermometers heb ik twee seizoenen metingen gedaan om de werking van de vitrage te testen. Het blijkt dat de vitrage aan de kamerkant dezelfde temperatuur heeft als de kamerlucht. Ook wanneer de temperatuur buiten tegen het vriespunt is. Het luchtlaagje tussen het vensterglas en het gordijn vormt een perfect isolerende barrière. Je kunt het vergelijken met een wetsuit van een duiker.”

Isotrage® is bedoeld om mensen te helpen

John doopte zijn uitvinding ‘Isotrage’ (isolerende vitrage) en vroeg octrooi aan: “Ik wilde voorkomen dat een of andere linkmiegel veel geld gaat verdienen met mijn uitvinding.” Hij stopte al zijn spaargeld in de aanvraag en kreeg het patent. “Ik wil graag mensen helpen zo goed mogelijk de winter door te komen. Daarom is het octrooi beschikbaar voor sociaal gebruik.” John is nu op zoek naar iemand die hem kan helpen de vitrage verder te ontwikkelen en beschikbaar te maken voor iedereen die het wil gebruiken.

Zuinig omgaan met grondstoffen

Als decorbouwer is John altijd zuinig geweest met materialen en grondstoffen. “Materiaal is mijn werk en mijn leven. Daar ga ik niet verkwistend mee om.” Het gezin doucht dan ook kort en de verwarming staat standaard op 16 graden. “Zodra het stookseizoen begint, kleden we ons extra warm. Voor gasten hebben we een dekentje op de bank.” Ook hun zoon Robin is van jongs af aan gewend aan 16 graden in huis. “We merken wel dat zijn vriendin het koud vindt bij ons in huis, maar ze klaagt er nooit over.” Ook uit de energierekening blijkt dat het gezin zuinig is: per jaar gebruiken John, Saskia en Robin nog geen 500 m3 gas en slechts 1400 kWh stroom. Gemiddeld is het energieverbruik voor dit type woning uit de jaren tachtig 900 m3 gas. Een klein gezin gebruikt gemiddeld 4000 kWh elektriciteit.

Kraakpand zonder verwarming en warm water

Vroeger woonden John en Saskia jarenlang in een Amsterdams kraakpand. Hier hebben ze geleerd bewust om te gaan met energie. “In het kraakpand was helemaal niks. Om het huis te kunnen verwarmen hebben we zelf een houtkachel gemaakt. Met gas uit een butagasfles kookten en verwarmden we het water. Zo’n fles douch je in een week leeg. Dan leer je wel hoeveel warm water kost.”

Verse lucht via de kieren

Opvallend is dat de woning van John en Saskia geen ventilatieroosters of klepraampjes heeft. “Voor frisse lucht zetten we regelmatig de ramen open.” Hoewel luchten niet voldoende is voor schone lucht in huis, maakt John zich geen zorgen: “Dit huis kiert aan alle kanten, dus er komt altijd verse lucht binnen.”

Tip: maak energie besparen leuk

De energiebespaartip die John aan anderen wil geven is: “Je kunt met veel minder toe, maar zorg wel dat het leuk is.” Zelf stopt John veel liefde in koken. “We kleden ons niet alleen naar het seizoen, maar eten ook naar het seizoen. Als het buiten koud is, eten we stevige kost. Ik vind het leuk om te koken en ik probeer altijd iets grappigs aan de maaltijd toe te voegen. Zo maakte ik deze week couscous met paprika en heb ik de kapjes van de vier rode paprika’s op de hoeken van de tafel gelegd ter versiering. Saskia en Robin zijn dan helemaal verbaasd als ze aan tafel gaan. De onverwachte speelse kleinigheden maken het leven leuk.”