Wat mag wel en niet als je een tijdelijk huurcontract krijgt aangeboden? Wat zijn je rechten als je woont op basis van de Leegstandwet, een campuscontract, een jongerencontract, een overeenkomst die naar aard van korte duur is of een bruikleenovereenkomst? En wat is tussenhuur, een hospitakamer en een short-staycontract?
Wonen is een basisbehoefte. De positie van huurders van woonruimte is daarom wettelijk beschermd. Het Burgerlijk Wetboek geeft huurders bescherming tegen onterechte huuropzegging door de verhuurder en tegen te hoge huurprijzen en servicekosten. Helaas maakt de overheid daar steeds meer uitzonderingen op mogelijk, met grote gevolgen voor de rechtspositie van huurders.
Sinds 1 juli 2016 is het mogelijk om zelfstandige woningen te verhuren met een tijdelijk contact. Verhuurder en huurder maken afspraken over de duur van het contract. De maximale duur is twee jaar. Woningcorporaties mogen dit tijdelijk contract alleen aan specifieke groepen aanbieden.
Vanaf 1 juli 2016 is voor onzelfstandige woningen (kamers) een tijdelijke huurovereenkomst mogelijk. Verhuurder en huurder maken afspraken over de duur van het contract. De maximale duur is vijf jaar.
In veel steden is een beperkt aantal huurwoningen beschikbaar voor grote gezinnen. Sinds 1 juli 2016 kunnen verhuurders tijdelijke huurcontracten aanbieden aan deze groep.
Voor jongeren is per 1 juli 2016 een specifiek tijdelijk contract geïntroduceerd. Jongeren tussen 18 en 28 jaar kunnen een huurcontract voor vijf jaar krijgen. De woonruimte moet specifiek voor jongeren bedoeld zijn.
Onder de Leegstandwet worden woningen verhuurd die op de nominatie staan voor sloop, renovatie of verkoop. Voor deze tijdelijke verhuur moet de verhuurder een vergunning aanvragen bij de gemeente.
Een bruikleenovereenkomst is geen huurovereenkomst, maar een overeenkomst die zonder opgaaf van reden en met een korte opzegtermijn kan worden beëindigd. De bewoner heeft nauwelijks rechten en huurbescherming ontbreekt.
Campuscontracten zijn tijdelijke huurcontracten voor studentenkamers en -woningen. Wie klaar is met de studie, moet binnen een half jaar de woning uit. Campuscontracten kunnen ook gelden voor promovendi.
Bij tussenhuur wordt tijdelijk verhuurd omdat de eigenaar of de oorspronkelijke huurder na afloop van het contract de woning zelf weer wil gaan bewonen. Voor de 'tussenhuurder' is de huurbescherming beperkt.
Bij hospitahuur woont de huurder samen met de verhuurder in dezelfde woning en huurt de huurder daar een of meer kamers. De eerste negen maanden zijn een proeftijd. De huurder kan zich dan niet beroepen op huurbescherming.
In veel steden worden woningen voor korte tijd verhuurd aan expats, studenten of anderen die met spoed woonruimte nodig hebben. Vaak gebeurt dit onder de naam 'short stay'. In zulke huurcontracten wordt huurbescherming meestal uitgesloten, wat niet wil zeggen dat de huurder geen huurrechten heeft.
Er bestaan huurovereenkomsten die 'naar hun aard van korte duur' zijn. Met dit type contract heeft de huurder geen huurbescherming. Slechts in enkele situaties is deze vorm van tijdelijke verhuur toegestaan, bijvoorbeeld voor vakantiehuisjes of wisselwoningen.
De Woonbond komt op voor de belangen van huurders. We staan voor betaalbare huren, goede woningen in leefbare wijken en sterke huurdersorganisaties. Wat hebben we de afgelopen jaren voor u bereikt?
SuccessenVragen over huren of problemen met je verhuurder? Woonbondleden vragen advies bij de Huurderslijn (020-551 77 55).
Een goed geïnformeerde huurder krijgt meer voor elkaar! De Woonbond heeft tientallen brochures over de rechten van huurders en huurdersorganisaties. Je bestelt ze in onze webwinkel.
webwinkel
